Seyahat Notlarım

Budapeşte'deki 2. günümüzün sabahında, tarihimizde önemli bir yer tutan, meşhur Estergon Kalesi'ne gitmek üzere kahvaltı sonrası yola koyulduk. Budapeşte'den karayoluyla yaklaşık kırk dakikalık bir mesafede bulunan Estergon'a giderken, yol çevresindeki sonbaharın muhteşem renk cümbüşüyle bezeli tabiat ve yeşil manzara sayesinde zamanın nasıl geçtiğini fark etmedik. Kale ve içindeki bazilikayı gezmeden rehberimiz bir sürpriz yaparak bizi bir köprü ile Tuna üzerinden otobüs ile Slovakya'ya geçirdi ve karşı kıyıdan kalenin enfes manzarasını seyretme fırsatı bulduk.  Slovakya'dan Estergon'a bakış Bu hoş sürpriz aynı zamanda bir kahve molası yerine geçti ve kaleyi gezmeden bizi iyice kendimize getirdi. Tekrar Tuna üzerinden Macaristan'a geçip kalenin içindeki bu güzel barok yapıyı görmek üzere yola koyulduk. Bazilikanın girişinde yapının dönemini yansıtan kıyafetleriyle flüt (hatta aynı anda iki flüt) çalan bir müzisyen bizi bizden melodilerle karşılay

Budapeşte'nin muhtemelen Tuna nehrinden gelen kendine has bir kokusu var. Bu koku bana biraz tanıdık geldi. Sanki İstanbul'un Haliç çevresinde tarihi yarımada sanki böyle kokar. Tarih kitaplarımızda bu topraklar ile ilgili çok şey okuduk öğrendik. Sanki birazcık bizden bir koku var bu topraklarda. Yarın ki Estergon Gezisi öncesi biraz bu duygulara haiz olarak, akşamüstünü Budapeşte'nin modern bir caddesi olan Vaci Caddesi ve Vörösmarty Meydanında geçirmekteyiz. Hemen hemen tüm markaların mağazaları, Hard Rock Cafe gibi önemli mekanlar bu caddede. Akşam yemeğini yiyeceğimiz restorana gitmek üzere otobüsümüzün bizi alacağı noktaya yürüyerek vardık. Akşam yemeğinde bir miktar Macar mutfağını ve müziğini tanımak mümkün olur ümidiyle akşam organizasyonuna katıldık. Nitekim de öyle oldu, Macar mutfağının en önemli yemeği Gulaş ile, Çigan müziği eşliğinde tanıştık. Gulaş ( Gulyás), Macaristan 'ın geleneksel yemeklerinden ve genellikle dana eti , soğan , kırmızı biber ve bibe